Dag 7 : Trein naar Boekarest

Back to the EU, dacht ik toen ik s’morgens de trein nam naar richting Roemenië wat trouwens niet heel simpel was om te plannen omdat de route die ik zou nemen heel lastig was te vinden via internet en uiteindelijk ben ik er via diverse fora achtergekomen hoe het nu precies zat. De route zou als volgt zijn eerst s’morgens om 7u20 van Belgrado Dunav station wat dus niet het hoofdstation is, van daaruit naar het grensplaatsje Vrsac waar er een paspoortcontrole was om Servië uit te gaan en een voor Roemenië en dus ook de EU weer binnen te komen. Hier aan de grens was goed te zien wat de EU aan hekken heeft gebouwd de laatste 2 jaar om vluchtelingen buiten te houden. Zo ver het oog reek was er een metershoog hek met prikkeldraad te zien waar geen eind aan leek te komen. Eenmaal in Roemenië was het hele straatbeeld weer compleet anders. De Roemeense bouwstijl die toch weer afwijkt van alle andere landen die ik tot nu toe heb bezocht zag er vooraal een stuk landelijker uit veel minder beton en meer min of meer “authentieke” kleine huisjes. Ik waande me zo in de film Borat waarvan by the way de buitenscenes ook in Roemenië zijn opgenomen. Na eerst een tijdje door eindeloze vlaktes die zich konden meten met de prairies in Amerika te hebben gereden doemden de Westelijke Karpaten in de achtergrond op. Hier doorheen rijden was verreweg het allermooiste stuk van alle treinen op deze reis. Ik zal er verder ook geen woorden meer aan vuil maken de foto’s zeggen genoeg denk ik (foto’s komen er vanavond = de 28ste, laat pas op). En na nog enkele uren door de verlaten vlaktes van het zuiden van Roemenië te hebben gereden kwamen we aan in de hoofdstad Boekarest die ik mogen weer ga verkennen.